يه اتفاق خيلي خوب ويه اتفاق خيلي بد در 9 ماهگي

اين اتفاق خوبست كه بلاخره براي اولين بار تو 9ماهگيت سعادت پيدا كردي كه به مشهد بري يه روز صيح زمستوني كه از خواب بيدار شديم يكي از دوستاي بابايي (عمو محمد) به خونه ي ما اومدو گفت تا ظهر نشده بايد حركت كنم سمت مشهد و شما هم بايد با من بياين از جايي كه ما خونوادگي عاشق سفريم قبول كرديمو خيلي عجله اي عازم سفر شديم و شما هم طبق معمول تو سفر خيلي پسر اروم و مودبي بودي عزيزكم خيــــــــــــلي راحت تو بغل بابايي تونستي زيارت كني بر عكس ماماني كه از دور ايستاده بود نگاه ميكردو براي تو و سلامتي و خوشيختي و براي همه دعا ميكرد......((زيارت قبول))

اينم اتفاق خيلي بــــــــــــد 9 ماهگي

شازده كوچولوي مامان اين دفعه يه اتفاق بد براش افتاد.

دقيقا يه هفته بعد از مسافرت تب شديد با تهوع داشتي منو بابايي برديمت دكتر وقتي اقاي دكتر معاينت كرد گفت همين الان بايد بستري بشه يعني دنيا رو سرم خراب شداز همون جا شروع كردم به گريه انقد بغلت كردم نازت كردم دست به موهات ميكشيدم اخه طاقت بي حالي درد كشيدنتو نداشتم هزار بار از خدا خواستم كه من جات باشم اخه نميتونستم تو رو تو تخت بيمارستان ببينم خيلي ناراحت بودم وقتي براي وصل كردن سرم خواستن ازت رگ بگيرن چند جاي دستاتو امتحان كردن اما نشد صداي گريه هات هنوز تو گوشمه  دلم ميخواست بغلت كنم عزيزم و بلاخره تونستن از پات رگ بگيرن.شب دوم ماماني هم تب خيلي وحشتناكي داشت با وجود خاله زهرا و بابايي همچنان تركت نكردم با يه كمي دارو خوب شدم اما عين اين 5 روز و عشقم از كنارت جم نخوردم خيلي ضعيف شده بودي ولي روز به روز بهتر ميشدي.

فقط از خدا ميخوام هيچوقت اينجوري نبينمت اخه مامان اصلا طاقتشو نداره .گلم سلامتي و شادابيت از همه چيز مهمتره .دورت بگردم ((به خونه خوش اومدي))